Czy wojna jest dla dziewczyn ?

SDM śpiewało:
"Czwarta nad ranem,
może sen przyjdzie".
A w mojej głowie kłębią się myśli.

Jak był w szpitalu ukradkiem zaglądał jak kolega gra w zombii. Przy słuchaniu audiobooka "Legendy o Bazyliszku" boi się, ale czytać sobie każe 150 razy na dzień.

A wczoraj czytaliśmy niezwykłą książkę Pawła Boręsewicza "Czy wojna jest dla dziewczyn?". Jest to kolejna historia dziecka z czasów wojny. Niezwykła i przejmująca. Beztroskie dzieciństwo Eli przerywa wojna. Ukochany tata idzie walczyć, później ukrywa się, mama - lekarka ma dużo pracy, jest potrzebna rannym. Przed Elą stoją ważne zadania - dotrzymać tajemnicy na wagę życia.

" - A gdzie jest teraz twój tatuś? - mrugnął do mnie ten młodszy. - Bardzo się z nim przyjaźnimy. Chcielibyśmy z nim porozmawiać.
- Tatuś się ukrywa i tylko mamusia wie gdzie - chciałam powiedzieć, ale coś mnie powstrzymało.
Przypomniał mi się pewien przemiły wilk, który słodkimi słówkami wyciągnął od Czerwonego Kapturka ściśle tajne informacje, a potem bardzo brzydko obszedł się z babcią. Jakie to szczęście, że tatuś czytał mi tę bajkę, kiedy jeszcze się nie ukrywał.
- Tatuś nie wrócił z wojny - powiedziałam ...."

Agnieszka Pisula (psycholog) pisze:
" ...Porusza emocjonalnie, zaciekawia, nie epatując przy tym grozą, nie budzi lęku czy odrazy."

Czytaliśmy jednym tchem, a młody wtulony coraz bardziej w mamę powiedział "to bardzo smutne", ale z zainteresowaniem dotrwał do końca. Opowieść o prawdziwym życiu dzieci, choć smutna ale prawdziwa, jest chyba lepsza od niejednej gry w zombii.
Kiedyś były babcie, które opowiadały o tych czasach, dziś są książki (bo babcie za młode aby pamiętać).
Moje spacery z Babcią na Pawiak pamiętam do dziś.

Czy wojna jest dla dziewczyn ?
Czy wojna jest dla kogokolwiek ?
i skąd się bierze wojna i tu przychodzą słowa Matki Teresy

"Pokój i wojna zaczynają się w naszym własnym domu. Jeśli rzeczywiście chcemy pokoju na świecie, zacznijmy od wzajemnej miłości w naszych rodzinach."